Grote merken
Collectie 1 > Verenigd Koninkrijk
The Staffordshire Potteries is het industriële gebied dat de zes steden Burslem, Fenton, Hanley, Longton, Stoke en Tunstall omvat, wat nu allemaal valt onder de stad Stoke-on-Trent, ligt in Staffordshire, Engeland. North Staffordshire was vanaf begin 17e eeuw tot ongeveer de eerste Wereldoorlog (1914-1918) het centrum van keramische productie vanwege de lokale beschikbaarheid van klei, zout, lood en steenkool. Tegen het begin van de negentiende eeuw waren daar meer dan 300 pottenbakkerijen. Met allemaal een of meerdere steenovens die vanwege de vorm "bottle-kilns" werden genoemd, typisch voor dit gebied.
De vele onaangename feiten over het leven in de Potteries zijn in de loop van de decennia overschaduwd door het fraaie aardewerk dat daar vandaan kwam. Kinderarbeid was heel gewoon. Het werk was erg zwaar, bijna niets was gemechaniseerd. De dagen lang en als de ovens gevuld waren werden ze aangestoken hetgeen de luchtkwaliteit bepaald niet bevorderde. De woningen van de arbeiders waren rondom de potteries gegroepeerd en de leefomstandigheden waren beroerd.
Szeiler/ Arthur Wood
- De Hongaar Joseph Szeiler startte in 1951 Studio Szeiler in Hanley (Staffordshire). Met door hem zelf ontworpen mallen maakte hij kleine figuren van aardewerk waarmee Szeiler zo bekend werd. In 1957 verhuisde de studio naar Burslem en Szeiler ging ook vazen, servies en spaarvarkens maken. Na de dood van Joseph in 1980 zette zijn weduwe de zaak voort als Studio Szeiler onder leiding van Edward Nother. Omdat er teveel concurrentie kwam van grote hoeveelheden goedkope huishoudelijke artikelen die vanuit het buitenland (China) binnenstroomden gaf Edward Nother het bedrijf door aan Jonathan Plant en Adrian Tinsley. Rond 1989 startten Plant en Tinsley Moorland Pottery in de Chelsea Works. Szeiler maakte fraaie spaarvarkens met brede oren (die vaak breken). En sinds tientallen jaren ook met plastic dop, die ik niet verzamel! De mal van Szeiler is later ook gebruikt door Price Brothers en nog later Price & Kensington (Burslem), die de ongetwijfeld versleten mallen vervingen door nieuwe.
- De potteries van Price Bros (Burslem) Ltd en Kensington Pottery Ltd waren beide dochter-ondernemingen van Arthur Wood & Son (Longport) Ltd. In januari 1962 werden ze samengevoegd tot één bedrijf: Price & Kensington Potteries Ltd., dat opereerde vanuit de fabriek in Longport die Price Brothers al bezette. Van 1962 tot 2003 waren Price & Kensington productieve fabrikanten van alledaags aardewerk, thee- en koffieserviezen, nieuwigheden en souvenirs. Tot 2003 werd al het servies in Engeland gemaakt.
- Arthur Wood Bradwell Works (Longport, Stoke-on-Trent) bestond van 1904 tot 1928. Van 1928 tot 1989 ging de fabriek verder onder Arthur Wood & Sons Ltd. En sinds 1989 maakt het deel uit van Price & Kensington Potteries, Longport (net als Szeiler). De fabriek wat tot 2003 gespecialiseerd in theepotten. In oktober 2003 ging de Arthur Wood Group, waartoe Price en Kensington behoorden, vanwege financiële problemen failliet. Kort daarna werden de merknamen Arthur Wood, Price & Kensington en Pristine verkocht aan Rayware (UK), een importeur van huishoudelijke artikelen. De naam Price & Kensington gaat nog steeds door als onderdeel van de Rayware Group waarvan de productie plaats vindt in het buitenland, voornamelijk China.
SylvaC; Surrey; Rye
- SylvaC: Shaw & Copestake Ltd te Longton (Staffordshire). SylvaC (met een opzettelijke hoofdletter C aan het einde) is een merk van Brits sieraardewerk (vanaf 1936) dat vooral wordt gekenmerkt door beeldjes van dieren en Toby Jugs. Het bedrijf SylvaC stopte met de productie in 1982, hoewel de productie van SylvaC-stukken in 1998 werd hervat door de toenmalige handelsmerkhouder Norman Williams. Of dat ok gold voor de spaarvarkens betwijfel ik. De zwarte spaarvarkens zijn er in 2 maten, 10,5 en 16 cm. De grootste is er alleen met plastic dop in de buik!
- Surrey Ceramics. Het merk Surrey Ceramics werd gevestigd in 1956, als een gelijknamige potterie in een pand in Sandhills, Surrey en verhuisde vervolgens in 1967 naar het nabijgelegen Grayshott. Daar smolt het samen met de Grayshott Pottery Die de “markt” had overgenomen van de Kingwood Pottery die oorspronkelijk actief was in Brook nabij Wormley in Surrey. Niet zo’n duidelijk verhaal, maar feit is dat onder Surrey Ceramics ook de labels Kingwood en Grayshott Pottery vallen. Surrey Ceramics bestaat nog steeds en is gespecialiseerd in ‘tableware’.
- Rye: In het kleine plaatsje Rye werd sinds de middeleeuwen aardewerk gemaakt. Het familie bedrijf Rye Pottery bestond al 200 jaar toen het in 1947 heropend werd. Een van de leerlingen van Rye Pottery was David T. Sharp die na 6 jaar bij Rye in 1953 een eigen bedrijf startte. Met de naam Rye Art Pottery, wat later werd veranderd in Cinque Ports Pottery. Sharp overleed in 1993. Rye Pottery maakt nog steeds keramiek, alleen (voor zover ik weet) geen spaarvarkens meer. Mijn 3 "open nose" Rye spaarvarkens zijn door Rye Pottery gemaakt tussen 1947 en 1975. Het spaarvarken van David T. Sharp in mijn collectie is uit de periode 1964-1975.
James Kent Ltd, Longton / Fenton (Old Foley), van 1897 tot 2008.
Het kleine district Foley ligt dicht bij de gemeentegrens tussen Fenton en Longton. In het merk James Kent wordt in verschillende perioden de namen Hampton, Fenton en Longton opgenomen.
The Old Foley Company, Longton/ Fenton (Stoke-on-Trent) werd in 1897 opgericht door James Aloysius Kent (1864 - 1953) met vijf werknemers van de firma Barker & Kent James Kent werd in 1913 een naamloze vennootschap (Ltd) en bleef een familiebedrijf tot 1981. Daarna volgden verschillende overnames tot het bedrijf in 1989 werd gekocht door de eigenaar van Hadida Fine Bone China Ltd. Het bedrijf werd (weer) omgedoopt tot James Kent Ltd.
Rond 1995 verkocht Wedgwood de gebouwen van Foley China Works aan James Kent Ltd, die de aangrenzende Old Foley Pottery exploiteerde. De karakteristieke Foley Pottery werd rond 2006 gesloopt en het bedrijf James Kent produceerde nog 2 jaar vanuit Foley China Works. Rond 2008 werd het bedrijf gesloten en in 2010 werd Foley China Works gesloopt.
Bij de spaarvarkens van James Kent zijn transfers gebruikt, een techniek die in de jaren 1930 is ontwikkeld. De transfers zitten onder het glazuur. Wat de leeftijd van de spaarvarkens betreft heb ik nog geen spaarvarkens van James Kent kunnen ontdekken van vóór 1950. De lengte van de James Kent spaarvarkens is overigens 11 cm.
Periode 1950-1981. Bloemmotief niet in het merk opgenomen.
± 1950. Bloemmotief Chinese Rose.
Periode vermoedelijk 1981-1989. Geen merk. Geen idee waarom niet. Goud op poten, neus en oren.
Periode 1950-1981. Thema Nursery Rhymes. “Mary had a little lamb” en “Baa baa black sheep, have you any wool?”
Periode 1950-1981. Bloemmotief Harmony Rose.
Periode 1950-1981. Thema Nursery Rhymes, met aan een kant Humpty Dumpty. Andere kant ?
± 1950 (of ouder?). Thema Winnie the Pooh.
Periode 1950-1981. Thema Nursery Rhymes. “Little Bee Beep has lost her sheep” en “Little Boy Blue”.
Periode vermoedelijk 1981-1989. Geen merk.
± 1950 (of ouder?). Transfer herdruk 18e eeuws Chintz motief.
± 1970 (of ouder?). Transfer van een 19e eeuwse foto.
± 1950 (of ouder?). Thema Strawberry. Geïmporteerd uit Zweden.
George Wade; Geoffrey Maund; PWW
- George Wade & Son (Burslem vanaf 1810). Het bedrijf (meer een bedrijvenconglomeraat, alle onder de naam Wade) werd in mei 2023 overgenomen door RKW, een onderdeel van de Sutton Venture Group (UK) dat kleine huishoudelijke apparaten en huishoudelijke artikelen maakt. Bij mij is Wade bekend geworden, qua spaarvarkens, door de serie die voor de National Westminster Bank vanaf 1984 werd gemaakt. Een spaarvarken uit deze serie werd kinderen die een rekening openden cadeau gedaan. Nu collectors items, helaas alle met een plastic dop. Ik heb andere Wade spaarvarkens.
- De Geoffrey Maund Pottery Ltd begon in 1950 en produceerde handgemaakt sier- en kunstaardewerk, versierd met handgeschilderde onderglazuur decoratie en serviesgoed in Purley (Croydon, Surrey). Hun spaarvarkens zijn voorzien van teksten die de bestemming van het gespaarde geld duiden. Ik heb er van af gezien alle spaarvarkens met alle teksten te verzamelen. Het bedrijf bestond tot 2009.
- De Prince William Pottery staat nu bekend als "Britain’s Premier Mug Decorator". PWP maakte spaarvarkens in de jaren 60. De conservator vertelde mij al weer tentallen jaren geleden dat zij geen archief hebben gehouden van alle productie, ook de mallen zijn stuk geslagen. De spaarvarkens zijn over het glazuur beschilderd (koudglazuur), wat er met het poetsen gemakkelijk afgaat.
